een hoop lekkers in zee crypto?
In de informatica worden niet-versleutelde gegevens ook wel gewone tekst genoemd, en versleutelde gegevens worden cijfertekst genoemd. De formules die worden gebruikt om berichten te coderen en te decoderen, worden cipher-algoritmen of ciphers genoemd.
Om effectief te zijn, bevat codering een variabele als onderdeel van het algoritme. De variabele, de sleutel genaamd, is wat de uitvoer van de code uniek maakt. Wanneer een versleuteld bericht wordt onderschept door een niet-geautoriseerde entiteit, moet de hacker de identiteit raden van de afzender die is gebruikt om het bericht te versleutelen, evenals de sleutels die als variabelen werden gebruikt. De tijd die nodig is om deze informatie te raden, maakt codering tot een waardevol beveiligingshulpmiddel.
hee een hoop lekkers in zee crypto?
Aan het begin van het versleutelingsproces moet de afzender beslissen welke versleuteling de betekenis van het bericht verbergt en welke variabele het beste als sleutel kan worden gebruikt om het versleutelde bericht uniek te maken. De meest gebruikte soorten cijfers vallen in twee categorieën: symmetrisch en asymmetrisch.
Symmetrische cijfers, ook wel geheime sleutelcodes genoemd, gebruiken een enkele sleutel. De sleutel wordt soms een gedeeld geheim genoemd omdat de afzender of het computersysteem dat de codering uitvoert de geheime sleutel moet delen met alle entiteiten die gemachtigd zijn om het bericht te decoderen. Symmetrische sleutelcodering is meestal veel sneller dan asymmetrische encryptie. De meest gebruikte symmetrische codering is de Advanced Encryption Standard (AES), die is ontworpen om door de overheid geclassificeerde informatie te beschermen.