gedicht over een toren cryptogram?
Het woord “gedicht” is taalkundig afgeleid van de wortel q-r-d, die gerelateerd is aan het idee van oriëntatie en intentie.
Klassieke definitie
Het gedicht, in zijn klassieke definitie, is een poëtisch onderwerp dat bestaat uit verzen, of ze nu weinig of veel zijn, en de vormkenmerken veranderen met de verandering van de leeftijden, in de vorm van vierkanten, zeshoeken en muwashahat, maar het verandert niet aanzienlijk sinds de oudst bekende teksten bijna tweeduizend jaar geleden, waar het zich houdt aan twee basiselementen: gewicht en rijm. Wat betreft zijn objectieve kenmerken, het veranderde volgens de opeenvolgende tijdperken waarin de Arabische dichter leefde, te beginnen met het pre-islamitische tijdperk, het islamitische tijdperk, het tijdperk van de Omajjaden en het tijdperk van de Abbasiden.
hee gedicht over een toren cryptogram?
In de moderne tijd heeft het Arabische gedicht een aantal veranderingen ondergaan, te beginnen met het breken van rijm door een aantal Arabische dichters, waaronder Badr Shaker al-Sayyab en Nazik al-Mala’ika, in wat later bekend werd als het “Actieve” gedicht, dat in het midden van de twintigste eeuw een groot verspreidingsgebied innam.
Met de jaren zeventig verscheen een nieuw type gedicht, het prozagedicht, hoewel het al sinds de oudheid bekend was in het Arabische erfgoed, maar het zijn bestaan bevestigde en in de jaren zeventig werd verspreid door een generatie van degenen die bekend stonden als modernistische dichters, waaronder in (Egypte): Rifaat Salam, Jumana Bazlamit, Hassan Kaware, Hussein Al-Wahsh en Suleiman Abu Lamaa, Farid Abu Saada, Jamal Al-Qassas, Hanan Damanhouri, Sawsan Al-Mallah, Abdel-Fattah Al-Sukari en anderen, en voortgezet tot de jaren tachtig, waaronder: Imad Fouad, Ghada Nabil, Atef Abdel Aziz,
En in de jaren negentig nam de aanwezigheid van het prozagedicht toe in kracht, vooral met de opkomst van een nieuwe generatie jonge dichters die afstand namen van de algemene bekommernis in hun poëzie en hun eigen gedicht schreven, afhankelijk van de dagelijkse en levensdetails, die zwaar werd bekritiseerd door de klassieke critici.