ook niet voortdurend te horen cryptisch?

Dit apparaat is uitgevonden door de Franse arts Rene Laennec (in het Frans: René Laennec) in 1816 in Parijs.

Zijn uitvinding bestond uit een buis van hout die in één oor werd geplaatst. De stethoscoop is uitgevonden voor het ongemak dat een arts zijn oor rechtstreeks op de borsten van vrouwen moet plaatsen om ze te onderzoeken. De eerste gedocumenteerde beschrijving van het apparaat dateert van 8 maart 1817.

Rond het jaar 1830 begonnen wijzigingen aan de modellen te verschijnen door Pierre Piorry, die een deel van het ivoor aan het oorstukje toevoegde. Rond dezelfde periode werd de houten slang vervangen door een zachte slang die de trechter verbond die in het oorstuk zat, maar het houten apparaat bleef tientallen jaren wijdverspreid.

De inrichting voor de twee oren samen was een idee om te vervaardigen sinds 1829, maar het werd pas in de praktijk gerealiseerd vanaf het jaar 1851. Het bleek dat de slang van rubber niet voldoende duurzaam was en daarom werd de fabricage stopgezet. De alternatieve materialen die werden aangeboden voor de vervaardiging van de slang waren metalen, te beginnen in 1852.

Aan het begin van de 20e eeuw ontwikkelden Rappaport en Sprague het apparaat met dubbele trechter waarin slechts één zijde de envelop is. In het jaar 1961 ontwikkelde David Littmann, een arts, het apparaat in zijn huidige vorm, met een verwisselbare trechter. Golding Bird vond een ander reputatiemodel uit